അടിമ, ഉടമ, സമത

‘....... താഴ്മയായി അപേക്ഷിക്കുന്നു.....’

സൗമ്യ സംഭവം കഴിഞ്ഞ് രണ്ട് വർഷമായിട്ടും സ്ത്രീയാത്രക്കാരുടെ പ്രശ്നങ്ങളോട് അലംഭാവം പുലർത്തുന്ന റെയിൽ വെയ്ക്കെതിരെയുയർന്ന  ഒരു വനിതാവകാശപ്രവർത്തകയുടെ രോഷപ്രകടനത്തിന്റെയോ അന്ത്യ ശാസനത്തിന്റെയോ അവസാനഭാഗമായി ഒരു ചാനലിൽ കണ്ട/കേട്ട ഭാഗ മാണിത്.

‘.... പരിഹരിക്കണമെന്ന്  താഴ്മയായി അപേക്ഷിക്കുന്നു.....’

ഇത് ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവമല്ല..വിദ്യാർഥികൾ മുതൽ മുകളിലേക്ക് വിവിധതലങ്ങളിൽ നിന്ന് സമാനമായ നിവേദനങ്ങൾ വരുന്നത് ഒട്ടേറെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു വില്ലേജ് ആപ്പീസറുടെ മുന്നിൽ ‘താഴ്മ’യാകാൻ ഒരു ജാള്യവുമില്ല നമുക്ക്!

ജനാധിപത്യമൊക്കെ പറയുമെങ്കിലും പഴയ അടിമമനോഭാവത്തിൽ നിന്ന് വിട്ടു പോരാൻ ഒട്ടും തയാറല്ല നമ്മൾ. ഈ അടിമത്തം ബ്യൂറോ ക്രസിയിൽ മാത്രമല്ല, പിതൃ പുത്ര, ഭാര്യാഭർത്തൃ, സ്ത്രീപുരുഷ ബന്ധ ങ്ങളിൽപ്പോലും നിലനിന്നുപോരുന്നു.  അത് വിട്ടുകളയാൻ ഇതിലെ അടിമയും ഉടമയും ഒരിക്കലും തയാറാവുന്നില്ല. ജനാധിപത്യനിർമ്മിതി യിലെന്നപോലെ വ്യക്തിബന്ധങ്ങളുടെ സ്വരൂപണത്തിലും ഇത് വലിയൊരു കടമ്പയാണ്.

ഇതിനെ നമ്മൾ ഇനി എന്ന് എങ്ങനെയാണ് മറികടക്കുക?